Jive jest typowym przedstawicielem tańców wykonywanych przy muzyce jazzowej. Początków tego tańca należy szukać w amerykańskim tańcu „jitterburg”, którego forma ukształtowała się przed II wojną światową, w erze swingu w jazzie w latach 1935-1945. Forma taneczna jive’a została opracowana i spisana w roku 1944 przez angielskich nauczycieli tańców towarzyskich (Bredley, Pierre, Silvester, Moore). Anglicy zmodyfikowali 'jitterburg” pozbawiając go elementów akrobatycznych i bardziej dopasowując do ówczesnych europejskich kanonów.
Jive – charakterystyka (tempo i rytm)
Muzyka w jive jest bardzo rytmiczna, utrzymana jest w takcie 4/4, o wyraźnie akcentowanej drugiej i czwartej części taktu. Tempo jest zróżnicowane, od wolnego po szybkie. W przypadku jive’a turniejowego jest to 42-46 taktów na minutę. Jive wymaga dość dobrej kondycji fizycznej z uwagi na fakt, że jest to bardzo szybki, wesoły, wręcz żywiołowy taniec. Z punktu widzenia rytmu możemy wyróżnić dwa motywy rytmiczno-ruchowe:
- ośmiokrokowy (obejmuje półtora taktu) – składa się w dwóch kroków pojedynczych w rytmie ćwierćnuty każdy oraz z dwóch chasse (triple chasse, czyli trzech kroków w rytmie: ósemki z kropką, szesnastki i ćwierćnuty),
- sześciokrokowy (obejmuje jeden takt) – składa się z dwóch pojedynczych kroków w rytmie ćwierćnuty każdy oraz z jednego chasse (triple chasse = trzech kroków w rytmie: ósemki z kropką, szesnastki i ćwierćnuty).
Na szczęście jive’a możemy również tańczyć na uproszczony sposób:
- Tap jive („double beat”) – cztery elementy w rytmie ćwierćnut (nie licząc dwóch pierwszych kroków tzw. „rock’a”) – liczenie: 1, 2, 3(tap), 4, 5(tap), 6,
- Rock jive („single beat”) – dwa pojedyncze kroki w rytmie półnut (nie licząc dwóch pierwszych kroków tzw. „rock’a”) – liczenie: 1, 2, 3, 4(pauza), 5, 6(pauza),
Jive – technika taneczna
W jive wszystkie kroki wykonuje się dość płasko stawiając na całą przednią część stopy, bez podstawienia na podłodze obcasa, a kroki chasse są wykonywane w wąskiej przestrzeni. Drugi krok chasse – dostawny, nie powinien być dołączany, tylko tańczony w niewielkim rozkroku Kroki chasse mogą być tańczone w przód, tył, w prawo, w lewo, w obrocie, w miejscu, natomiast boczne ruchy bioder są wykonywane na zasadzie „contra hip motion”, czyli odwrotnego ruchu bioder – jeśli krok jest stawiany w lewo biodra „idą” w prawo, jeśli krok jest stawiany w prawo biodra „idą” w lewo.
Kurs tańca jive
Jive to taniec latynoamerykański, sprawiający, że każdy może całkowicie oderwać się od bieżących problemów i po prostu zatonąć w muzyce oraz zmysłowych ruchach. Pary, pragnące dobrze wypaść podczas imprez czy różnych uroczystości, chętnie stawiają właśnie na Jive. Kroki, które składają się na ten taniec są bardzo efektowne, ale też szybko można je opanować. Tak, to prawda. Mimo, że opis techniki tanecznej może być dla Was lakoniczny, to naszą rolą jest ją Wam wyjaśnić i przedstawić w jasny i zrozumiały sposób.
Nasz kurs tańca Jive odbywa się pod okiem zawodowych tancerzy. Do tego Jive nauczany jest w niewielkich grupach, ale też w elastycznych godzinach.
Nasza nauka opiera się na przekazywaniu wiedzy poprzez praktykę, dzięki czemu postępy są szybciej widoczne, a sam taniec już od początku przynosi wiele satysfakcji. Wrocław jest miejscem, gdzie odbywa się każdy nasz kurs tańca Jive i tam też próbujemy zarażać ludzi miłością do tańca.
Jive – przykładowa lekcja tańca
Jive to taniec latynoamerykański, sprawiający, że każdy może całkowicie oderwać się od bieżących problemów i po prostu zatonąć w muzyce oraz zmysłowych ruchach. Pary, pragnące dobrze wypaść podczas imprez czy różnych uroczystości, chętnie stawiają właśnie na Jive Kroki, które składają się na ten taniec są bardzo efektowne, ale też szybko można je opanować.
Nasz kurs tańca Jive odbywa się pod okiem zawodowych tancerzy. Do tego Jive nauczany jest w niewielkich grupach, ale też w elastycznych godzinach.